پیشرفتهای انقلابی در تعامل انسان و کامپیوتر با استفاده از فناوریهای پردازش زبان طبیعی و تشخیص گفتار
پردازش زبان طبیعی (NLP) و پردازش گفتار به عنوان یکی از پیشرفتهترین زیرمجموعههای فناوریهای هوش مصنوعی، با ارائه قابلیتهای درک و تولید زبان انسانی، انقلابی در تعامل انسان و ماشین ایجاد کرده است. این حوزه با استفاده از فناوریهای نوینی همچون یادگیری عمیق، مدلهای زبانی بزرگ و پردازش سیگنالهای صوتی، مرزهای ارتباط دیجیتال را جابهجا کرده است.
بر اساس گزارش موسسه تحقیقاتی Gartner در سال ۲۰۲۴، فناوریهای پردازش زبان و صدا توانستهاند دقت تشخیص گفتار را تا ۹۵٪ افزایش دهند و درک معنایی ماشین از متن را به سطحی نزدیک به انسان برسانند. این پیشرفتها نهتنها امکان ارتباط طبیعی با سیستمهای دیجیتال را فراهم کردهاند، بلکه زمینهساز تحول در صنایعی مانند خدمات مشتری، آموزش، سلامت و امنیت شدهاند.
اولین تلاشها برای سنجش هوش ماشین در درک زبان
توسعه اولین چتبات توسط جوزف وایزنباوم
پردازش زبان با مدلهای آماری و n-gram
معماری ترنسفورمر و مدلهای مبتنی بر توجه
ترکیب پردازش زبان، صدا و تصویر در مدلهای یکپارچه
پردازش زبان و صدا به عنوان یکی از ارکان اصلی فناوریهای هوش مصنوعی، با سرعتی بیسابقه در حال تحول است. پیشرفتهای اخیر در حوزههایی همچون مدلهای زبانی بزرگ، پردازش گفتار عصبی و سیستمهای چندوجهی، افقهای جدیدی در تعامل انسان و ماشین گشودهاند.
بر اساس گزارش موسسه تحقیقاتی MIT در سال ۲۰۲۴، پیشبینی میشود تا سال ۲۰۳۰، ۸۰٪ تعاملات انسان با سیستمهای دیجیتال از طریق رابطهای گفتاری و زبانی انجام شود. چالشهای اصلی پیشرو شامل کاهش سوگیری در مدلهای زبانی، بهبود درک زمینه و حفظ حریم خصوصی کاربران است.